WhivieBlog

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: Miltonduff 7 Year Old 2011/2019, Asta Morris for Maltoyama, Sherry Butt #AM077, 346 bts
Kleur: amber
ABV: 60.6%

Bessen & Agrum

Milltonduff uit Elgin is ook weer zo’n nobele onbekende. Net als Glenburgie is het één van de belangrijkste malts in de bekende blend Ballantine’s, maar net als Glenburgie loont het ook echt de moeite deze malt zelve te leren kennen. Het was trouwens bij Milltonduff dat er vanaf 1964 twintig jaar lang een andere malt – Mosstowie – werd gestookt met Lomond stills. Maar dit terzijde. Dit single cask – een sherry butt – werd gedeeld tussen Europa en Maltoyama in Japan. Wist-je-dat-je: het is de eerste Miltonduff onder het Asta Morris label.

Cola! Dat is het eerste waar ik aan moet denken als ik mijn neus in het glas steek van deze hoogalcoholische malt. Maar branden doen hij allerminst. Verleiden des te meer. Bijzonder fruitig op pruimen, bosbessen, aalbessen en stekelbessen. Meloen. Mirabellen en Reine Claude pruimpjes. Daarna volgen nog carré confituur, wat aardse toetsen en wat kaneel. Dit is een erg lekkere neus en ik ben onmiddellijk fan.

Wil je een voorbeeld van perfect geïntegreerde alcohol? This is it! Stevige jongen, uiteraard, maar toch heerlijk zonder water. Opnieuw bessen, maar nu opgeleukt met flink wat agrum. Denk appelsien en pompelmoes, limoen en pomelo. Het zit ‘m in de details. Neem je tijd ervoor en geniet.

De afdronk is lang, zonder enige bite en zalig zoet. Blijft goed plakken aan je tanden. Zelfs na een halfuur proef ik hem nog steeds.

Topper! En ocharme 7 jaar oud. Mijn absoluut favoriete release van Asta Morris uit 2019 (tot nu toe). Niet eens 60 EUR. Aanrader! Hopelijk ook in België verkrijgbaar…

88/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-07-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Schotland (Speyside)
Fles: BenRiach 10 Year Old 2008/2019, Finished in a Foursquare Cask, Asta Morris #AM122, 289 bts
Kleur: oud goud
ABV: 52.0%

BenRumach

Dat Bert een zwak heeft voor BenRiach is een publiek geheim. Bert was jarenlang een begenadigd verzamelaar van deze Speysider. In de beginjaren van Asta Morris bracht hij enkele prachtige officiële releases ‘selected by Asta Morris’ op de markt, te danken aan zijn vriendschap met voormalig eigenaar Billy Walker. Nu was het toch al efkes geleden dat hij nog een BenRiach op de markt had gebracht. Van 2013 om precies te zijn (met dat prachtige Andy Warhol-esque label, weet u nog?). Maar nu is het eindelijk weer zover. En ja, Zotte Bert liet ook deze BenRiach nog even finishes op zijn eerder gebottelde Foursquare rumvat en versneed ook deze tot 52%. Smullen maar!

Donkerzoete, erg fruitige neus op aardbeien, Sevilla appelsienen en onrijpe banaan. Hint van perzik. Een toets van eik met wat kruidigheid. Snuiftabak. Kaneel. Een licht droge neus weliswaar, maar erg uitnodigend.

Mooie, zachte aankomst op de tong. Meteen mierzoet en ik beken dat dit erg veel toetsen van de rum meegekregen heeft. Mierzoet, kruidig, rond en fruitig, maar wel overheersend. Het zou u vergeven worden mocht u dit als een rum bestempelen bij het blind proeven. Dat neemt niet weg dat ik hem wel erg lekker vind. Misschien net een tikkeltje te drogend naar het einde toe.

In de middellang, kruidige en drogende afdronk, krijg ik wel nog een mooie opstoot van rood fruit.

Een BenRumach, als u het mij vraagt. Maar als je van BenRiach en van rum houdt, dan is deze malt geknipt voor je. Voor net geen 70 EUR kan je je deze aanschaffen.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-07-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Asta Morris
Regio: Schotland (Highlands)
Fles: Deanston 19 Year Old 1999/2019, Asta Morris #AM130, 217 bts
Kleur: witte wijn
ABV: 53.1%

Gebakken Peren

Ik beken, ik heb niet zoveel op met Deanston. Vooral de officiële releases doen me eerlijk gezegd weinig. Dit is dan ook nog maar de 15^e die ik probeer. Het is een relatief jonge stokerij. Deze voormalige katoenfabriek werd pas in 1966 omgebouwd tot distilleerderij. Tussen 1982 en 1990 was ze bovendien gesloten. Voor Asta Morris is het al het tweede single cask. Het eerste bottelde hij op 15-jarige leeftijd, deze kreeg iets meer tijd.

Romige, bijna vettige neus op flink wat moutsuikers, honing op een geroosterde boterham, vanille en wat Turks Fruit. Iets van hooi en iets van gebakken peren. Wat fris boomgaardfruit in het begin, maar evolueert dan naar de gedroogde variant, zeg maar. Lekker, maar zonder enige pretentie.

Ook op smaak blijft hij romig, maar tevens wat pikant. Wat peper, wat eik, wat hooi en wat munt. Citrusfruit steekt nu de kop op, vooral citroen. Maar de appels en peren blijven domineren. 

De finish vind ik zijn sterkste element: lang, kruidig op olijfolie, gras en peper. Je mond blijft kurkdroog achter, maar tintelt nog lekker lang na.

Ik beken, ik heb nog steeds niet zoveel op met Deanston. Maar deze is meer dan oké en alleszins een pak beter dan de officiële releases. Reken op zo’n 150 EUR.

84/100

Geproefd door Mark Dermul op 07-07-2019
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).