Traditiegetrouw trek ik één dagje
naar het Whiskyfestival in Gent en – in tegenstelling tot vorige jaren – was
dit deze keer op zaterdag en in het gezelschap van de vrouw van mijn leven.
Sofie en ik waren namelijk erg geïnteresseerd in de Masterclass Whisky &
Desserts van Krien en Stef van Restaurant De Cluysenaer.
Maar ik loop op de zaken voorruit.
Toen we arriveerden, zo rond 13u,
viel de drukte eigenlijk nog best mee en konden we makkelijk een praatje maken
met de standhouders, wat rond 15u30 al een pak moeilijkere werd. Maar de sfeer
die er heerste was – naar mijn bescheiden mening – beter dan voorgaande jaren.
Meer relax. Meer open. Veel lachende gezichten gezien, toffe mensen gesproken
en – hier ging het tenslotte om – best lekker spul geproefd.
Al even traditiegetrouw begon ik
mijn rondje bij Cinoco, waar ik me als intro een Auchentoshan liet inschenken,
kwestie van de smaakpapillen op gang te trekken. Het betrof een mooie 21-jarige
uit de Old Particular serie van Douglas Laing. Een mooie start.
En hoewel ik links en rechts nog
een paar leuke drammetjes te proeven kreeg, moet ik bekennen dat ik vooral
begeesterd was door dit lijstje van toppers:
–
Balvenie 30 Year Old
– Balvenie
25 Year Old Single Cask #3160
– Glenrothes
25 Year Old
– North
British 28 Year Old 1990 Gordon & Macphail
– SWMS
93.103 ‘Last of the summer grime’ (Glen Scotia)
Onder één of andere tafel stond ook
nog een Daily Dram Undercover No 1 – waarvan gefluisterd wordt dat het een
14-jarige Ardbeg is – waar ik een glaasje van te proeven kreeg. Wie dat schonk
blijft een goed bewaard geheim, maar het was een absolute stunner.
Halverwege strandde ik even aan de
Talisker Defender. Het is moeilijk die stand te passeren, want naast de Game of
Thrones-reeks stonden daar ook een aantal heerlijke Caol Ila en Talisker, twee
whisky’s waar ik geen genoeg van kan krijgen.
Maar de meest indrukwekkende fles –
voor mij althans – was een Glen Keith 49 Year Old 1968 van Gordon &
Macphail, speciaal gebotteld voor Whisky Warehouse Belgium. Voor een sample van
1cl moest je wel 50 EUR veil hebben, maar het is dan ook een fles van om en bij
de 3.300 EUR. En er bestaan maar 42 decanters van! Indrukwekkend. Die moest ik
toch geproefd hebben? U mag mijn uitgebreide tasting notes binnenkort
verwachten. Met dank aan Eric Vermeiren!
Een 20-tal samples keerden mee
huiswaarts om in alle sereniteit (opnieuw) te proeven en aan het blog toe te
vertrouwen. We weten wederom wat gedaan.
Maar die Masterclass dus, want
daarvoor trokken vrouwlief en ik naar Gent.
Stef Roesbeke – Chef Stef voor de
vrienden – en zijn supersympathieke madam Krien mochten een volle zaal
verblijden met 5 desserts met bijhorende whisky. Het zou ons te ver leiden (en
ik zou uit de biecht klappen) om u alle ‘theorie’ te geven die Stef en Krien
ons influisterden tijdens deze Masterclass, maar ik kan wel zeggen dat het
enerzijds erg informatief en interessant was en anderzijds erg grappig
gebracht. Dit kokende (stomende?) koppel weet hoe ze het publiek kunnen
entertainen en ondertussen culinair verwennen.
Deze vijf dessertjes passeerden de
revue.
–
Crème Caramel met
essence van speculoos & Buffalo Trace
– Crème
van Mascarpone & Mortlach 12 Year Old Dun Bheagan
– Broodpudding
met rozijntjes & Paul John Christmas Edition
– Bavarois
van rood fruit & Bowmore No 1
– Chocomousse
& Laphroaig 10 Year Old
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Voor de volledigheid ook nog even
toevoegen dat elk dessert ook nog eens werd geserveerd met een pipetje waarin
nog een andere verrijkende whisky zat. Een voorbeeld: bij de broodpudding
(waarbij de rozijntjes bovendien eerst nog hadden mogen rusten in GlenDronach)
kwam een pipetje met Tullamore Dew 14 Year Old single malt, terwijl bij de
chocomousse een pipetje gevuld met Glenmorangie Portwood zat. Om u maar te
zeggen, het was om duimen en vingers bij af te likken!
Na nog een korte tweede ronde in de
zaal – om nog enkele samples te scoren en gedag te zeggen – trokken vrouwlief
en ik naar de stand van de organisatie waar we nog onze festivalbotteling
ophaalden. Dat is dit jaar een Auchroisk 16 Year Old 2002 van First Editions.
Die gaat binnenkort open.
En hoewel ik graag met vrienden
naar een festival ga – wat dit jaar om organisatorische redenen niet lukte –
moet ik bekennen dat ik het geweldig vond om met Dearly Beloved op stap te zijn. Vrouwlief vergezeld me niet zo vaak
naar whiskyfestivals (wat ik nou ook weer niet zo erg vind, als u begrijpt wat
ik bedoel), maar het was fijn mijn passie nog eens met haar te delen op deze
manier.
Ik beken, ik heb veel en veel
minder geproefd dan andere jaren, maar dat is een prijs die ik met graagte heb
betaald. Ze mag nog mee!
May the Malt be with you!
