Op woensdag 27 februari kwamen we
bij PROOF, in hartje Gent, samen in petit
comité. Het feit dat er maar 14 proevers aanwezig waren, maakte dat het
best een intieme bedoening werd. En dus erg gezellig. Koppel daar nog aan dat er
van de line-up slechts één whisky bij was die ik al geproefd had en ik wist dat
het weer een leuke avond ging worden.
De opener was de enige die ik al
geproefd had.
Platte
Valley Straight Corn Whisky – 40%
De neus was erg licht met veel hout
en iets snoeperigs als van cuberdons. Op de smaak ging dat nog een stap verder
met winegums en vers gezaagde plank terwijl de afdronk eerder kort en scherp
was.
Duidelijk jong – wat niet hoeft te
verbazen – en niet bepaald mijn ding. 41 EUR.
Chicken Cock Bootlegger’s Reserve – 45%
Ah, prachtige naam, toch? En het is
een mix van bouron en rye. Maar de neus begon redelijk gesloten, werd daarna
wat zoet, maar bleef wel erg zacht. Op smaak was het een duet van karamel en
rogge, met een mooie lange afdronk.
Deze kon ik best al smaken en is
toch een mooie step-up van een klassieke bourbon in mijn boekje. 57 EUR.
Dickel ‘12’ Tennessee Whisky – 45%
Deze Dickel is geen twaalf jaar
oud. Het is recept nummer 12, wat wel wat misleidend kan zijn. De mash bill
(recept) is 84% mais, 8% rogge en 8% gemoute gerst. Op de neus flink wat
velpon, bosbessen, nougat en noten, terwijl hij op smaak licht drogend, doch
mierzoet was. Middellange afdronk.
Ik kon deze wel erg appreciëren,
eerlijk gezegd. 86 EUR (weliswaar in een 1-literfles).
Roughstock Montana Pure Malt Whiskey – 45%
Deze Pure Malt komt uit de
Roughstock distilleerderij (waarvan het gerucht de ronde doet dat ze ondertussen
dicht is omwille van een dispuut met de eigenaar van de gronden). Mooie toetsen
van bruin brood, getoaste eik en appelsien. Pittig op smaak met meer appelsien,
zeste incluis, en een kruidigheid van het hout. Lange afdronk op toast en
zoethout. Gestookt van 100% in Montana verbouwde gemoute gerst.
Ik had wat moeite om deze echt
lekker te vinden, maar slecht was hij zeker niet. 83 EUR.
Corsair Triple Smoke Whiskey – 40%
Een rebelse botteling waarvoor maar
liefst drie types brandstof werden gebruikt om hem een rokerig kantje te geven:
turf, beukenhout en kersenhout. De neus begon op rubber, maar dat vervloog
betrekkelijk snel. Dan volgden pruimenlikeur, dadels, karamel en een streepje
rook – maar heel delicaat en beschaafd, hoor. Hij had een iets te lichte body
naar mijn gading maar op smaak zat het wel goed. Zoet, snoeperig, kruidig en
een beetje rokerig. Op de afdronk – die wat aan de korte kant was, maar goed –
kreeg ik nog wat rook en een florale toets.
Dit was een plezante fles, moet ik
bekennen. Afgezien van het leuke verhaal (biobrandstofmakers worden
distilleerders van whisky) was het ook een leuke whisky en voor mij de beste
van de avond. 72 EUR.
Leopold Bros Rocky Mountain Blackberry Flavoured Whiskey
– 40%
We eindigden met een vreemde eend
in de bijt. Deze whisky, van Leopold Brothers, zou bij ons wellicht nooit die
naam mogen dragen. Het is namelijk een mengeling van new make en
braambessensap! Dat mengsel werd te slapen gelegd en na rijping gebotteld op
een sterkte die het volgens de Amerikaanse wetgeving nog altijd in staat stelt
whisky te heten. De kleur deed alvast aan porto denken. Op de neus had ik aardse
tonen, versterkte wijn en bouillon en zelfs wat brocoli. Hij was mierzoet als
een fruitsap met ballen (deed in dat opzicht wat aan de Kilchoman Bramble
Liqueur denken – sans de rook). De
korte afdronk was betrekkelijk droog.
Ik vond hem leuk, ik vond hem
lekker, maar whisky zou ik dit nooit noemen. Giet dit gerust over een bolletje
vanille-ijs. 65 EUR
Bedankt werderom, Timon, voor je
enthousiasme en deskundige uitleg. Excuses voor de tafelgenoot links van me (you know who you are!) die voor de
geluidsoverlast zorgde. Maar geef toe: we hebben weer goed gelachen!
En onderweg naar huis besefte ik
voor de zoveelste keer in wat voor een prachtige stad ik eigenlijk toch wel
woon. En als Antwerpenaar zeggen dat Gent schoon is, dat betekent toch wel
iets, hé!
May the Malt be with you!
