Bottelaar: Asta
Morris
Regio: Schotland
Fles: Glorious Bastard – Batch #1
Kleur: vol goud

ABV: 46%

Bastaard

Bert Bruyneel – aka
Zotte Bert – doet zijn naam weer alle eer aan met de release van Glorious
Bastard. Want dit is wederom een uniek concept. Het is een single malt Scotch
gerijpt op wat hij een Bastard Oak Cask noemt. Laat mij het even toelichten.
Hij koopt vaten single malt die hij onder zijn Asta Morris label bottelt,
gebruikt die vaten om zijn NOG! – No Ordinary Gin op te laten rijpen en…
kiepert in die ‘ginvaten’ dan opnieuw Schotse single malt. Het resultaat:
Glorious Bastard. We weten echter niet om welke whisky het gaat.

De neus is zoet en gekonfijt
en van meet af aan is het heel duidelijk dat dit geen gewone single malt
betreft. De jeneverbes en koriander van de gin zijn meteen dominant. Ik krijg
nog wat gekonfijte appelsienschillen en iets van mandarijn, maar blind proevend
zou ik hier niet aan een single malt denken. Is dat erg? Maar neen, want dit
ruikt best aangenaam en intrigerend.

De smaak is aan de
kruidige kant, moet ik bekennen. Opnieuw moet ik niet meteen aan single malt
denken, maar wel aan gin. Dit lijkt meer op een overgerijpte NOG dan een op
ginvaten gerijpte whisky. Jeneverbes en koriander gaan flink wat citrus en iets
van kokosnoot vooraf. De whisky is amper herkenbaar, maar zorgt wel dat dit
drankje body krijgt.

De afdronk is
kort tot middellang met de nadruk op jeneverbes en appelsien.

Intrigerend drankje – en zeker weer een topideetje van die gekke kerel uit
Ingooigem – maar Scotch zou ik die amper durven noemen. Dit leunt dichter aan
bij gin dan bij whisky en is wellicht een heel leuk ingrediënt voor een
cocktail.

COCKTAIL

Ik ben een
eenvoudig man, dus hou ik mijn cocktails ook graag eenvoudig. Flink wat ijs,
een scheut Glorious Bastard (toegegeven, zo’n 10cl) en Fever Tree Ginger Beer.
Een aardbei in de mix en genieten maar. Zomers, fris en fruitig en stukken
beter dan de ‘Scotch’ an sich. En de aardbei na afloop oppeuzelen, hoor, want
die smaakt na een kwartier in het vocht simpelweg goddelijk!

Ik had het geluk
hem reeds in augustus in een soort van avant-première te proeven en wist
onmiddellijk dat zijn ginvaten er voor iets tussen zaten. Ik vond het toen al
een leuk idee. Nu dat ik hem zelf gemixt heb, nog meer. Dit is een drankje waar
je mee kan spelen. Maar ik zou het niet als een whisky op tafel zetten. Daarvoor
is het ‘bastard cask’ te dominant.

Geproefd
door Mark Dermul op 08-10-2017
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).