Dat de Oost-Vlaamse whiskyclub, waarvan Alain
Verspecht voorzitter is, goeie smaak heeft, bewijzen ze niet alleen met de
schitterende bottelingen voor Dram 4 ALS, maar ook door regelmatig goeie tastings
in te richting, waar steevast veel volk op afkomt.
Vrijdag 13 november (oh, oh!) was het de
beurt aan de Toshan Man, die met 8 flessen uit zijn persoonlijke collectie de
kans kreeg om zijn voorliefde voor Auchentoshan over te brengen aan de talrijk
opgekomen liefhebbers van de gouden nectar.
De line-up mocht er best zijn:
1)
Auchentoshan
New Make 80,8%
2)
Auchentoshan 6 Year Old Signatory Lowland 40%
3)
Auchentoshan 11 Year Old 2000 McGibbon’s Provenance
Autumn 46%
4)
Auchentoshan American Oak 40%
5)
Auchentoshan 14 Year Old 1998 Wemyss ‘Lemon Sorbet’
46%
6)
Auchentoshan 18 Year Old 1993 The Maltman 46%
7)
Auchentoshan 27 Year Old 1984 Whiskybroker 53,9%
8)
Auchentoshan 21 Year Old 1991 Clydesdale 56,2%
Iedereen was onmiddellijk onder de indruk van
de new make. Hoe zou je zelf zijn. Lekker fruitig met een hint van gekookte
groenten en wat aardse tonen. En verrassend drinkbaar, ondanks het bijzonder
hoge ABV. De Signatory was een absoluut niemendalletje waar geen eer mee te
halen viel. Zelfs in mijn cocktailsaus zou ik deze niet gebruiken.
De Provenance botteling was een geschenk van
mijn whiskygabbers Niek & Ilse, die speciaal voor de gelegenheid waren
afgezakt. En de fles viel erg in de smaak. Hij had best wat body, was zelfs wat
romig en een typische Toshan die het distilleerderijkarakter niet kan
loochenen. De American Oak, die de vervanger is van de (zelfs door mij
verguisde) Classic, werd ervaren als een lekker apertiefje dat ook goed
combineerde met de chocolade die werd geserveerd.
De Lemon Sorbet was een schot in de roos.
Iedereen was het er over eens dat deze naar citroen en limoen geurende en
smakende Toshan erg lekker en verfrissend was. Sommigen maakte zelfs de
vergelijking met Limoncello. De 18-jarge botteling van The Maltman was, meer
nog dan de Provenance, een schoolvoorbeeld van Auchentoshan. Close to the grain, noem ik zoiets. Je
kan bijna niet anders dan deze lekker te vinden (‘in zijn genre’, werd er nog
geroepen).
De botteling uit 1984, die toch de oudste van
de line-up was, werd op gemengde gevoelens onthaald. De meesten vonden hem
heerlijk, floraal en krachtig, terwijl een aantal anderen – waaronder Niek,
Ilse, Rik en ikzelf – vonden hem eerder floraal tot zepig. Zeker op smaak. 1984
is het jaar waarin zowel bij Auchentoshan als bij Bowmore veel te snel werd
gestookt met de FWP-gevolgen van dien.
Gelukkig kon ik dat goed maken met een
absoluut geweldige Auchentoshan 21 Year Old 1991 van Clydesdale. Het betrof een
single sherry cask dat een heerlijk complexe whisky had opgevoed, die op het
einde van de avond als overduidelijke winnaar uit de bus kwam.
Dit was de top drie van de Friends of the
Quaich:
1. Auchentoshan 21 Year Old 1991 Clydesdale 56,2%
2. Auchentoshan 18 Year Old 1993 The Maltman 46%
3. Auchentoshan 14 Year Old 1998 Wemyss ‘Lemon Sorbet’ 46%
Het was een bijzonder gezellige avond, al zeg
ik het zelf. En ere wie ere toekomt, ook de sceptici waren aan het eind
overtuigd van het feit dat Auchentoshan ook heel lekker spul uit zijn
alambieken kan toveren. Missie volbracht!
May the Malt be with you!