Het was al weer veel te lang geleden dat ik Jos en
Tanya nog een bezocht in hun Drank- en
Spijshuis ‘t Konijntje op de Kwaremont. Afgelopen zaterdag, 21 februari,
zakten Niek & Ilse en Dearly Beloved en mezelf af naar Kluisbergen voor een
heus whiskymenu.
De verwachtingen waren al hoog gespannen nadat we een
uur voor dat we aankwamen Jos via Facebook nog een berichtje stuurde met de
melding dat hij ‘eens zot ging doen’ en enkele flessen op tafel ging zetten
waarvan hij zeker was dat we ze nog niet geproefd hadden. Een leuk
vooruitzicht.
Na de hartelijke ontvangst door de immer lieftallige
gastvrouw Tanya kregen we de kaart toegestopt. En hoewel we van plan waren te
beginnen met een gin-tonic van de kaart (samengesteld in samenwerking met Gin
Ur Way, onze goed vriend Glenn Vanbellingen), werd dat plan meteen door de chef
gedwarsboomd. Hij had namelijk zelf al een aperitiefje voor ons in petto. Het
betrof een distillaat waarvan hij de afkomst niet wilde meedelen, maar hij kon
wel zeggen dat het vanaf april officieel een single malt zal zijn. Het jonge
spul had een alcoholpercentage van maar liefst 64% maar smaakte met een
druppeltje water er bij heerlijk fruitig. Niek en ik waren het er over eens dat
het iets jong moest zijn, maar dat het nog geen whisky was, hadden we niet
kunnen vermoeden. Dit wordt iets om naar uit te kijken, dus.
Na de amuse van zalm en grijze garnalen toverde de
chef zijn eerste schilderijtje op tafel. Een toast met bospaddenstoelen en
gesmolten camembert, vergezeld door een geweldige Linkwood 30 Year Old 1974 uit de Rare Malts reeks. Mijn commentaar
was dat het niet alleen een geweldige combinatie was, maar dat het ook meteen
een topper van een whisky was die wellicht nog moeilijk te kloppen zou worden.
Voor de hoofdmaaltijd werden verschillende gerechten
geserveerd. Ilse is immers vegetariër. Maar ook Niek en Sofie kozen voor de
vis, terwijl ikzelf niet kon weerstaan aan de Steak Rossini (met ganzenlever).
Jos was niet uit het lood geslagen en zette meteen twee verschillende flessen
op tafel (Tanya fluisterde ons toe dat we allebei van de beide whisky’s mochten
proeven – gelukkig!). Voor mij werd het de Springbank
21 Year Old, terwijl Niek bij zijn vis een geweldige Macduff 40 Year Old 1968 Peerless van Duncan Taylor geschonken
kreeg. Opnieuw twee bangelijke toppertjes!
De eerlijkheid gebied ons hier wel aan toe te voegen
dat die Macduff niet in de reguliere barkast staat, maar uit zijn
privé-collectie komt. We waren op voorhand verwittigd dat we verwend gingen
worden. Ik vond de Macduff net een tikkeltje te scherp op eik om absolute top
te zijn, maar dat is de whisky oneer aandoen. Hij is en blijft een niet te
versmaden lekkere dram, hoor!
Dat kan natuurlijk ook gezegd worden van de
Springbank. Wat een zalige whisky. Maar voorlopig bleef de Linkwood toch mijn
favoriet.
Toen Tanya ons het dessert kwam voorstellen, luisterde
ik amper. Want desserts is nu eenmaal niet aan mij besteed. Ik was enkel
geïnteresseerd in de fles die op tafel zou komen. En dat klonk hemels. Jos had
duidelijk zijn huiswerk gemaakt, want zette de Tomintoul 40 Year Old 1970 Old Malt Cask van Douglas Laing neer.
‘Jij verjaart op 7 januari, is het niet?’ lacht de chef me toe. ‘Deze whisky
werd in januari van jouw geboortejaar gestookt’. Wat een fantastische fruitbom,
verdorie!
Maar ik had me wel misrekent wat het dessert betreft.
Aangezien ik niet geluisterd had, was het een verrassing. En wat voor één! Een
heerlijke gratin van witte chocolade met zelf gedraaid ijs. Het was simpelweg
overheerlijk. Ik heb mijn kommetje dan ook helemaal uitgeschraapt (uitlikken en
dan een tweede portie vragen leek me onbeleefd).
Ondanks het feit dat het een drukke avond was (de zaak
zat afgeladen vol), maakte Jos toch tijd om even bij ons aan tafel te komen
zitten. En hoewel wij ondertussen bijzonder voldaan zaten na te genieten en hem
volmondig bedankten voor de geweldige menu en al even geweldige bijpassende
drams, moest de grootste verrassing nog komen.
‘Ik heb nog een speciale fles die ik jullie graag wil
laten proeven,’ lacht Jos. En hij haalt een doos met een mooi logo boven. We
herkennen het logo niet meteen, maar eens de doos opengaat, vallen we bijna van
onze stoel. Het is een legendarische fles die nu nog amper te vinden is. En als
je ze al vind zal je er een arm en een been voor moeten neertellen.
Jos schenkt ons alle vijf (ah, ja, hij geniet mee,
natuurlijk) een gulle dram van The Last
Drop 1960, gebotteld op 52%.
Daar hoort toch wel een woordje uitleg bij. Het is een
uitzonderlijke blend met een prachtig verhaal. Alle ingrediënten – 70 single
malts en 12 graanwhisky’s – werden gestookt in 1960 en op 12-jarige leeftijd
samengebracht in drie fresh sherry butts. Ze lagen rustig te rijpen in een
dunnage warehouse van (tromgeroffel aub!) Auchentoshan, toen ze in 2008, dus 36
jaar later, werden ontdekt door drie veteranen uit de whiskyindustrie. Op het
ogenblik dat ze besloten de drie vaten te bottelen, was twee derde van de
inhoud al naar de engelen gegaan. Vandaar dat er slechts 1.347 flessen op de
markt kwamen.
Een korte impressie van een goddelijke whisky.
Kleur: mahonie
Neus: tabak, vijgen, dadels, rozijnen, chocolade en een hint van
karamel. Leder, net gepoetst. Geblakerde eik, zeker, maar verrassend ‘juicy’
voor een 48-jarige whisky.
Smaak: ongelofelijk! Rijk en rond ondanks de leeftijd, als een confituur van allerhande
donker fruit met een hint van turf. Zalig zoet en romig.
Finish: lang op opgelegd fruit met een droge terminus van de eik.
Toen de fles op de markt kwam, moest je er zo’n 1.500
EUR voor neertellen. Vandaag de dag kan je makkelijk het drievoudige ophoesten.
De vraag of de whisky die prijs waard is, kan voor een lange discussie zorgen,
maar daar gingen we ons die avond niet aan wagen. We genoten stilletjes van
deze legendarische fles. Lekker tot de laatste druppel (u voelde hem komen,
niet?).
Jos, je hebt jezelf alweer overtroffen. We waren met
stomheid geslagen. Wat een avontuur! Een ongelofelijk dikke merci en tot de
volgende keer!
Op de terugrit maakten we alvast plannen om ons
volgende bezoek aan ’t Konijntje zo snel mogelijk in te plannen.
