WhivieBlog

Brouwerij: De Hoevebrouwers
Regio: België
Fles: Ryggia Dark Imperial Stout, Tequila Cask
Kleur: zwart
ABV: 10.5%

Tequila

Ryggia is een Belgische malt van de Brugse Whisky Company, met de jonge snaak Thibaut de Meyer als Master Distiller aan het roer. Ik was al erg onder de indruk van zijn eerste whisky’s. En in samenwerking met De Hoevebrouwers uit Zottegem maakt hij ook een Dark Imperial Stout, die rijpte op een bijzonder vat. Ik proefde begin dit jaar zijn stout op een voormalig bourbonvat, maar vandaag proef ik er eentje dat rijpte op een… Tequila vat! Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet verwachten. Hij schenkt gitzwart, net als zijn broertjes. De beige kraag gaat wederom snel liggen.

Oh… dit is apart. De typische zoete toetsen tekenen zeker present, maar dit gaat toch wel gepaard met wat aparte aroma’s van gekookte groenten als spruitjes en savooi, verse champignons en ltijm. Modder! Na enkele ogenblikken komen chocolade en chicorei piepen. Dit is erg apart, maar het werkt wel!

Op smaak is hij een tikkeltje funky, als u begrijpt wat ik bedoel. Naast de obligate kandijsiroop en chocolade, krijg ik ook op de smaak wat gebakken champignons en zelfs iets van rode wijn. Wine gums en café frappé. Maar opnieuw: het werkt.

De afdronk is middellang en mierzoet met een hoek af.

Dit is duidelijk de vreemde eend in de bijt in deze reeks van Ryggia Dark Imperial Stout bieren, maar daarom niet minder interessant. Ik heb hier erg van genoten.

Geproefd door Mark Dermul op 01-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)

Brouwerij: De Hoevebrouwers
Regio: België
Fles: Ryggia Dark Imperial Stout, Lochindaal Peated Cask
Kleur: zwart
ABV: 10.5%

Lochindaal

Ryggia is een Belgische malt van de Brugse Whisky Company, met de jonge snaak Thibaut de Meyer als Master Distiller aan het roer. Ik was al erg onder de indruk van zijn eerste whisky’s. En in samenwerking met De Hoevebrouwers uit Zottegem maakt hij ook een Dark Imperial Stout, die rijpte op een bijzonder vat. Ik proefde zopas zijn stout op een voormalig Laphroaig vat en vond die heerlijk, maar vandaag proef ik er eentje die rijpte op een Lochindaal Peated vat. Lochindaal is synoniem voor Port Charlotte, één van de drie malts van de Bruichladdich distilleerderij op Islay, eveneens bekend van die andere malts: Bruichladdich en Octomore. Hij schenkt gitzwart met een beige kraag die snel gaat liggen, maar wel een mooie laag schuim op de stout laat staan.

Hoewel deze minstens even zoet is als de vorige versie, vertoont deze een pak meer turf in de neus. Subtiel, maar onmiskenbaar. Hij is ook iets zoeter. Meer chocolade, zeg maar. Doet me wat denken aan M&M’s en kandijsiroop, maar dan met een laagje turf erover heen. Zalig.

Wederom romig en onmiddellijk erg zoet op chocomousse, kandijsiroop, koude koffie en Mokatine. Dat laatste kan ik erg smaken, moet ik bekennen. Da’s zo’n typisch snoepje uit mijn kindertijd. Alleen is het nu vloeibaar en op steroïden, natuurlijk. Het mannetje met de hamer zal straks wel passeren…

De afdronk is lang en mierzoet, want deze stout blijft probleemloos aan je tanden plakken.

Heerlijke stout, echt waar. Maar de wax rond de capsule is tergend vervelend om je flesje te openen. Wat mij betreft mogen volgende bottelingen zonder die overbodige wax rond de kroonkurk, hoor!

Geproefd door Mark Dermul op 01-11-2022
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be)