WhivieBlog

Producent: The Lost Explorer
Regio: Mexico
Fles: The Lost Explorer 8 Year Old Espadin
Kleur: clear
ABV: 42%

Espadin

Mezcal… ik heb het nooit een makkelijke druppel gevonden, maar ontdek graag nieuwe smaken, dus toen Timon mij een paar weken geleden benaderde met drie mezcals van het huis The Lost Explorer was ik er als de kippen bij om samples te sprokkelen. Timon had drie flessen mee van dit huis: een 8-jarige Espadin, een 10-jarige Tobala en een 12-jarige Salmiana. Ik zet ze graag alle drie even op een rijtje, beginnende bij de jongste, geproduceerd van Maguey Espadin van 8 jaar oud. De Maguey Espadin is de meest gebruikte agave in de productie van mezcal. De plant groeit in de dorre vallei van San Pablo Huixtepec. Aan de slag!

Frisse neus op agave, spearmint, onrijpe ananas en gin. Hint van bubblegum. Erg uitnodigend en benaderbaar.

Op smaak is dit al even toegankelijk als op de neus. Heeft wat weg van gin, maar dan met een mooi streepje rook.

De afdronk is lang en houdt de mond heerlijk warm.

Deze kost zo’n 65 tot 70 EUR in onze contreien. Dit is volgens mij een mezcal die iedereen wel zal lusten. En ik zie me hier ook best wel cocktails met maken, zoals een Mezcal Margarita (met Cointreau en limoensap) of Mezcal Paloma (met pompelmoessap en soda).

Geproefd door Mark Dermul op 14-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Producent: Leleyndas
Regio: Mexico
Fles: Mezcal de Leyendas Durango
Kleur: clear
ABV: 47.2%

Cenizo

Het huis Leyendas is een relatieve nieuwkomer op de markt van mezcal, want werd pas in 2005 opgericht. Hun claim to fame is het feit dat ze de allereerste mezcal-bar openden in Mexico City, genaamd La Botica. Durango verwijst overigens naar de stad in Mexico waar deze mezcal wordt gedistilleerd, want de agave die gebruikt werd is de Maguey Cenizo (waarvan 20kg nodig is om 1 liter mezcal te maken), gestookt door José Ventura Gallegos, een man met meer dan 20 jaar ervaring in de branche.

Zachte, ietwat zoete neus op natte klei, vers afgereden gras, pas geboend leder en een hint van rook. Erg benaderbaar – maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik mezcal meer en meer begin te begrijpen en appreciëren (tot voor kort vond ik dit een erg moeilijke spirit).

De smaak is funky – zoals je van elke mezcal mag verwachten, overigens – op gras, klei, linoleum en verfverdunner, maar mooi aangevuld met zoete popcorn in boter, perzik en abrikoos en een hint van koriander.

De afdronk is niet echt erg lang, maar dat verwachtte ik ook niet bepaald. Hij is wel erg goed, daarentegen. De funky toetsen zinderen nog lang na.

Je kan mezcal wat mij betreft met niets anders vergelijken (even abstractie maken van tequila, dan). Unieke smaakervaring. Met een dikke merci aan Chris Lauriers voor het sample.

Geproefd door Mark Dermul op 13-01-2024
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).