WhivieBlog

Distilleerderij: Kostenzer
Regio: Oostenrijk
Fles: Kostenzer Whisky Alpin 13 Year Old 2009 Port Cask Finish
Kleur: goud
ABV: 42%

Verbrand

Franz Kostenzer heeft naast zijn single malt release ‘Malty’ een deel van de spirit laten finishen op een voormalig portovat. De ‘Malty’ viel me wat tegen, dus hopelijk kan het langere rijpen en het portovat wat soelaas brengen.

Het eerste wat opvalt is wat ik eerder omschreef als een ‘verbrand toetsje’ en dat domineert hier ook de neus. Gelukkig wordt dat na enkele ogenblikken ademen wat weggemoffeld door aangename toetsen van rood fruit en zelfs wat rode vetersnoep.

Maar weer kan de smaak de belofte – die al niet groots was – niet invullen. Dit is eerder vlak en houterig met een zachte kruidigheid die me absoluut niet in vervoering kan brengen. Doet overigens helemaal niet aan whisky denken, nu ik er zo even bij stilsta.

De afdronk is gelukkig genadig kort (en droog).

Versta me niet verkeerd, dit is niet slecht. Maar het is absoluut mijn stijl niet. Wellicht een malt voor Schnaps-drinkers?

72/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Kostenzer
Regio: Oostenrijk
Fles: Kostenzer Whisky Alpin 6 Year Old 2014 Malty
Kleur: goud
ABV: 40%

Bladerdeeg

Vorige winter trok ik met vrouwlief, zoon en schoonouders richting Achenkirch in Oostenrijk voor een weekje winterpret op de latten. Bleek dat er op minder dan 12 kilometer van ons hotel – in Achensee – een distilleerderij operationeel is: Edelbrennerei Kostenzer KG, opgericht in 1998 en gerund door vader Franz en zijn gezin. Naast de obligate Schnaps van allerlei fruit, maken ze ook rum, gin en whisky – Tiroler Whisky Alpin om precies te zijn en het aantal releases is aanzienlijk. Tijdens ons bezoek was er helaas geen tijd voor een rondleiding (moest vooraf geboekt worden) maar ik kreeg wel de mogelijkheid om kleine flesjes aan te kopen om hun whisky te proberen. Ik zet ze alle 9 – ik weet het, ik weet het – voor u op een rijtje.

Erg zoete en moutige (ah, ja!) neus op graankoekjes, licht aangebrande bladerdeeg (don’t ask) en groene tuinkruiden. Ruikt ook een beetje naar grenenhouten planken. Verre van groots, maar best wel aangenaam – in zijn genre.

Op smaak boet de zoetigheid flink in ten voordele van het hout en ten nadele van de smaak. Het verbrande toetsje keert weer en nog geen klein beetje. Hij wordt tevens wat scherp (niet kruidig) en alcoholisch. En iets van lakverf steekt de kop op. Oeps.

De afdronk is lang en houterig.

Ik weet wel dat ik dit niet met Schotse single malt moet vergelijken, maar als ik het vergelijk met een andere Europese whisky van dezelfde leeftijd, dan is dit toch een beetje een teleurstelling.

71/100

Geproefd door Mark Dermul op 03-01-2023
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).