WhivieBlog

Op woensdag 12 mei 2021 nam ik deel aan alweer boeiende tasting, die door David Allen en Nicole Lindsay gepresenteerd werd vanop de moutvloer bij Springbank. Ik herinner me Nicole als de lieftallige gids bij Kilchoman tijdens ons bezoek in 2017, maar dit terzijde. In deze tasting zouden we zes malts proeven: 3 speciaal geselecteerd voor de Online Tasting Week en drie releases die er binnen kort zullen aankomen.

Hieronder mijn – weliswaar erg beknopte – tasting notes.

Hazelburn Online Tasting Week 15 Year Old – 54.9%

Hazelburn is de triple gedistilleerde malt van Springbank. Deze komt wel erg stevig binnen om mee te starten, maar is wel een schoolvoorbeeld van Hazelburn. Dirty, maar erg zoet. Elegant en zacht, maar ook olieachtig. Lekker funky op smaak met flink wat sherry invloeden die hem heerlijk zoet houden. Lange afdronk.

Hazelburn 21 Year Old, b. 2021 – 46%

Deze 21-jarige is minder uitgesproken, maar minstens even elegant. Het is een vatting van 70% sherry- en 30% bourbongerijpte Hazelburn en zal later dit jaar gebotteld worden. Als je hem even laat ademen krijg je zelfs wat tropisch fruit naast de typische kiezeltjes en jute zakken. Goeie afdronk, trouwens.

Springbank 12 Year Old Cask Strength Batch 22 – 55.4%

Ik vond Batch 21 alvast fantastisch, maar dat was een vatting van 45% sherry, 25% bourbon, 25% burgundy en 5% porto, terwijl deze 22^e batch eenvoudigweg 50% sherry en 50% bourbon is. Dat zorgt er wel voor dat deze meer aanleunt bij het bekende distilleerderijkarakter. Hij ruikt waxy op wit fruit en citrus met natte aarde en jute. Lekker dirty en funky zoals je van Springbank mag verwachten, maar verrassend helder en snoeperig zoet ook. Zalige Springbank, echt waar.

Springbank Online Tasting Week 8 Year Old – 56.5%

Deze Springbank werd speciaal gebotteld voor deze tasting en betreft een malt die eerst zes jaar rijpte op refill bourbon en dag nog twee jaar mocht doorbrengen op een PX vat. Zo’n donker kleurtje… Dit resulteert in een donkerzoete neus met flink wat stalgeuren, groene tuinkruiden en eucalyptus. Wat lekker! Hij drinkt gevaarlijk makkelijk, hoor. Het DNA van Springbank blijft overeind, maar krijgt hier wel flink wat donkerzoete toetsen van de PX. Erg kruidige en bijzonder lange afdronk. Jongens toch, wat een whisky!

Longrow Online Tasting Week 17 Year Old – 50.5%

Deze Longrow werd eveneens speciaal voor deze tasting gebotteld. Hij mocht zijn hele leven doorbrengen in een rum-vat, wat deze geturfde malt een mooie zoete twist geeft. Flink wat aardse toetsen met tropisch fruit in de mix, inclusief ananas. Komt wel stevig binnen en wordt meteen erg rokerig, maar het werkt erg, erg goed. Dit is genieten, hoor. De afdronk duurt een eeuwigheid.

Longrow Red 14 Year Old 2022 Release – 52.7%

De Longrow Red begint stilaan toch wel een cult-whisky te worden, als u het mij vraagt. Als afsluiter van deze tasting kregen we een preview van de volgende release, die begint 2022 zal gelanceerd worden. Hij rijpte eerst 11 jaar op bourbon- en sherryvaten en werd dan nog 3 jaar lang gefinisht op Pinot Noir wijnvaten uit Nieuw-Zeeland. En ook deze is er weer boenk op. Jute zakken vol met donker, zoett en rood fruit, wat citrus op smaak, maar ook karnemelk en tuinkruiden met een zilt randje en een heerlijk rokerige afdronk. Erg bevredigende malt en prima afsluiter van deze tasting.

Goh, dit was echt wel een topavondje, hoor. Er was niet één malt bij die ik maar gewoontjes vond. Ze waren stuk voor stuk erg goed met de Hazelburn 21 en de nieuwe Longrow Red als hoogtepunten. Dat valt dan goed mee, toch? Die worden immers binnenkort beschikbaar voor het grote publiek.

May the Malt be with you!

Op dinsdag 11 mei 2021 nam ik deel aan deze boeiende tasting. Ze werd rechtstreeks vanuit het warehouse bij Cadenhead’s in Campbeltown uitgezonden. De presentatie was in handen van Cameron McGeachy en Jenna McIntosh.

We kregen in relatief snel tempo zes erg uiteenlopende malts voorgeschoteld van releases die later op dezelfde avond in de verkoop zouden gaan.

Hieronder mijn – weliswaar erg beknopte – tasting notes.

Irish 10 Year Old 2006 – 48.8% – £75

Deze jonge Ier van een niet-nader genoemde distilleerderij rijpte in een ex-Caroni rumvat sinds 2018. U vind het vast vreemd dat deze 10 jaar is op het label, terwijl hij toch veel ouder is. Maar dat heeft te maken met het feit dat enkel de jaren dat hij in Ierland lag te rijpen op de teller worden gezet. Uitstekende, erg frisse en fruitige neus met een bijna stroperig mondgevoel. Zoet, zoeter, zoetst. Een crowd pleaser!

Inchmurrin 24 Year Old 1996 – 48.7% – £115

Deze Inchmurrin rijpte op een bourbon hogshead en is één van de malts die de veelzijdige Loch Lomond distilleerderij produceert. Ik vond hem erg gesloten starten en kreeg vooral karton en marsepein op de neus, maar ik ben er verre van tuk op. Ook op smaak vond ik het eerlijk gezegd maar niks. Slechts een tikkeltje fruitig en nogal ‘hard’, als u me begrijpt. Pas in de finish vond ik er wel iets in zitten, maar het bleef wel de vreemde eend in de bijt vanavond. Not my cuppa.

Cadenhead’s Anomaly Blended Malt – 49.4% – £75

Deze blended malt is een buitenbeentje. Afgezien van het feit dat hij eigenlijk groen is (gene zever, iemand grapte zelfs dat hij de kleur had van ‘Hulk’s piss’) bevatte hij ook flink wat cask sediment. Het volledige verhaal er achter is zelfs onduidelijk voor de mensen bij Cadenhead zelve, maar het jaartal 1987 is wel gevallen. Maar lekker op de neus met flink wat fruit en zoetigheid. Toffee, rood fruit, chocolade, ahornsiroop. Goed spul. Lekker succulent op smaak, maar wordt dan plots wel heel erg droog met zelfs een flink bittere afdronk. Maar ik kon me er zeker in vinden.

Tomatin 10 Year Old – 53.7% – £55

Re-racked in PX in 2019, dus wellicht een distillaat van 2010 of 2011. Prachtig kleurtje, dus een actief vat geweest. En dat vertaalt zich op smaak op flink wat donkerzoete toetsen en flink wat kruiden, maar hij vertoont ook heel wat herbale kantjes. Moet zelfs even aan groentenbouillon denken. Ananas en aardbeien in een stoofpotje. Lekker, absoluut.

High Coast 7 Year Old – 61.8% – £60

De Zweedse High Coast distillery heette tot voor kort Box Distillery (maar Compass Box deed hier moeilijk over). Het is een mix van geturfde en ongeturfde mout en rijpte op een voormalig bourbon vat. Flink wat hout en iets umami waar ik niet meteen de vinger op kan leggen. Ook hints van kokosnoot en een pas gedoofd vuur. Op smaak komt daar toch heel wat bij kijken wat ik niet gewend ben van whisky. Plasticine, verbrand plastic, natte hond, rice crispies en potloodslijpsel. De moeilijkste van de avond, maar hij kon me toch bekoren.

Caol Ila 15 Year Old 2006 – 54.6% – £100

Ik ging er van uit dat deze Caol Ila goed ging zijn, want er bestaat geen slechte, toch? En die verwachting was volkomen terecht. Lekker maritiem, zilt, brak, peaty met stokvis en zeewier. Citrus en vanille op smaak, bedolven onder het maritieme, zilte karakter. Uitstekend gewoon en mijn favoriet van de avond.

Leuke tasting. Geen echte uitschieters, toegegeven, maar allemaal goed spul (met uitzondering van de Inchmurrin dan). Maar aan de comments te zien  die over het scherm vlogen, zullen flink wat van de flessen na afloop van de tasting wel snel de deur uitgegaan zijn. Met de Brexit perikelen van vandaag de dag moet een fles al heel, heel erg goed zijn alvorens ik nog iets uit Schotland laat over komen. Ik kijk alvast uit naar de Springbank tasting van morgen.

May the Malt be with you!