WhivieBlog

Brouwerij: BrewDog
Regio: Schotland
Fles: BrewDog Indie – Independent Pale Ale, session IPA, blik 33cl
Kleur: amber
ABV: 4.2%

Vervaldag

Deze Indie Pale Ale van BrewDog doet me op voorhand al een beetje de wenkbrauwen fronsen, want ik had eerder al de Punk IPA die echt geweldig vind, maar ook een pak hoger op alcohol zit, namelijk 5.6%, terwijl deze Indie het moet stellen met amper 4.2%. Hij schenkt amberkleurig met een hoge, spierwitte kraag met kleine belletjes die relatief lang stand houden.

De neus is weinig uitgesproken, moet ik zeggen. Iets van grapefruit, wit brood en groene druiven en… weliswaar erg licht en op de achtergrond, maar voor mij onmiskenbaar… putgeurtje. Yup, er zit iets echt onfris aan, wat me de neus even doet optrekken.

Hij is erg fris, maar in alle eerlijkheid redelijk smakeloos. Een vage hint van citrusfruit, een niet-begrepen grapje over een lychee en een onder de tafel doorgegeven klompje gist. Iets van een dennenbos na de regen en wat aardse tonen… Maar alles bij elkaar zo zacht en flets dat het wel lijkt alsof ik per vergissing een half glas water bij mijn biertje gegoten heb. Tja.

De afdronk is ietwat floraal, zacht drogend, maar verre van uitnodigend. Ook daar komt er iets onfris door, wat me er zelf toe aanzette om de vervaldag op het blik even te controleren.

Het is niet al goud wat onze craft brewers uit Schotland uit hun ketels toveren. Na de Hazy Jane is dit het tweede biertje van BrewDog dat me simpelweg tegenvalt. Rap nog een Punk uitschenken om het goed te maken.

Geproefd door Mark Dermul op 17-10-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Brouwerij: BrewDog
Regio: Schotland
Fles: BrewDog Zombie Cake, American Porter
Kleur: mahonie
ABV: 5%

Vloeibare Chocolade

De BrewDog Zombie Cake is een praline chocolate porter, wat betekent dat hij lekker donker is en gemaakt met veel hop. Wist je trouwens dat de naam porter afkomstig is van het feit dat in het Londen van de 18^e Eeuw een erg populaire bierstijl was bij straat- en rivierdragers – de koeriers van weleer? Enfin, hij schenkt donkerbruin, bijna zwart, met een hoge, lichtbeige kraag met kleine bellen die relatief lang blijven staan.

Op de neus is het één en al chocolade, chicorei, vanille en geroosterde amandelen. Erg aromatisch en uitnodigende neus.

Dat zet zich prima verder in de smaak, hoewel een flinke bitterheid zich nu doorzet die het zoete wat in de verdrukking jaagt. Maar dat is best oké, natuurlijk. De body is overigens lekker romig, ik kan deze bijna kauwen.

De afdronk is erg kort, zoet en bitter tegelijk.

Niet slechts, maar verre van top. Vooral het lage alcoholpercentage is hiervan de oorzaak, vrees ik. Een lichtgewicht porter.

Geproefd door Mark Dermul op 16-10-2020
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).