WhivieBlog

Bottelaar:
Aldi
Regio: Schotland
Fles:
Blackstone 8 Year Old
Kleur: licht goud
ABV: 40%

Plakkerig

De Blackstone 8 Year Old in een single malt,
waarvan winkelketel Aldi de verdeler is. De distilleerderij wordt angstvallig
geheim gehouden. Het betreft een Highland single malt, dus niet te verwarren
met de Canadese Blackstone whisky.

De neus offreert
koekjesdeeg, citrus, vanille en nougat, met een licht florale hint. Witte
chocolade? Helaas ook een flink beetje karton. Niet meteen naar mijn gading.

De smaak is aan de
lichte kant, verstoken van enige kruidigheid op wat munt na, en zoet op citrus
en Golden Delicious appels. Maar het geheel wordt jammer genoeg wat overstemt
door een soort chemische zoetheid, die hem bovendien wat plakkerig maakt vanaf
de tweede slok. Toch wel wat teleurstellend.

De afdronk is
middellang, maar op meer van hetzelfde, wat niet bepaalt toe te juichen valt.

Ik kan me niet van
de indruk ontdoen dat de distilleerderij zijn minder goede vaten aan deze
discountketen verkocht (en er inderdaad absoluut niet zijn eigen naam aan wil
verbinden). Dit is een niemendalletje met een chemische off-note. Toch bedankt,
Pat.

64/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-07-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Bottelaar: Label Five
Regio: Schotland
Fles: Label 5 ‘Classic Black’
Kleur: goud
ABV: 40%

Snel Vergeten

La Martiniquaise, een Frans bedrijf, is
eigenaar van deze spotgoedkope blend. Je vind hem ook bij ons erg makkelijk in
de supermarkt. De blend werd in 1969 voor het eerst gelanceerd. Sinds 2008 is
Glen Moray – de distilleerderij werd toen gekocht van Glenmorangie PLC – een
belangrijk onderdeel gaan uitmaken van deze blend. In 2009 was dit een top 10
verkopende blend, waarbij de grootste afzetmarkt het thuisland – Frankrijk –
bleek te zijn. In 2010 opende La Martiniquaise zelfs de Starlow Grain
Distillery om onafhankelijk te kunnen blijven bottelen. Je betaalt amper 15 EUR
voor een fles.

De neus offreert
maar drie dingen: cavaillon, honing en butterscotch. Oh, wacht. Ik krijg nog
kandijsuiker en wat bakkerijkruiden. Hij voldoet aan de verwachtingen omdat die
erg laag gespannen zijn.

Het mondgevoel is
nergens naar. Waterachtig en dunnetjes van smaak. Ik krijg een beetje meloen,
wat suikers en iets floraal, maar ook iets erg metaligs dat al snel al de rest
overstemt. Jammer, maar dit gaat heel erg snel bergaf.

De afdronk is nog
korter dan de tijd die het peloton nodig heeft om je caravan te passeren (Tour
de France op tv, weet u wel?).

De neus was twee
keer niets, de smaak viel tegen en de afdronk… welke afdronk? Eentje om snel te
vergeten. Maar ja, wat had je dan verwacht?

62/100

Geproefd door Mark Dermul op 25-07-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).