WhivieBlog

Distilleerderij: SCEA Claverie
Regio: Frankrijk
Fles: Bas Armagnac Domaine de Baraillon 1985, bottled 02/01/2018
Kleur: brons
ABV: 46%

Grafiet

Toeval of niet, enkele weken voordat Benny mij
de samples van de Bas Armagnac van Gélas in de handen had gestopt, had ik
bezoek van Jürgen Vromans, die u beter bekend is als de Whisky Mercenary (of
Rum Mercenary – from time to time).
Hij is immers de enige importeur in België van de Bas Armagnac van de kleine,
familiale, maar naar mijn mening geniale producent van Bas Armagnac van het
Domaine de Baraillon. Hij had wat spul mee dat ik mocht proeven. Een beetje
freewheelen, zeg maar, want het was de eerste keer dat ik Bas Armagnac proefde.
Maar ik was zo geïmponeerd met het drankje, dat ik meteen een fles van de
Vintage 1985 bestelde. Hij werd op 2 januari van dit jaar gebotteld op 46%.

Mooie, zij het ietwat gesloten, neus op
ahornsiroop, kandijsuiker, honing, witte druiven en… grafiet! Een hint van
vanille en anijs met nog wat pruimen. Zacht, zoet en zalig.

Lekker mond vullend, met nu flink wat
kruidigheid van het hout. Eau-de-vie van pruimen vermengd met witte porto en
peperbolletjes. Gember. Zoethout. Even pikant, maar nadat de kruiden hun ding
gedaan hebben, verzacht het geheel en wordt het lekker, fruitig zoet.

De afdronk is niet bijzonder lang, maar erg
soepel en zijdezacht.

Deze Bas Armagnac haalde de hoogste
onderscheiding op de Concours Général Européen Des Masters d’Or in Luxemburg in
2000 (wat natuurlijk een andere, jongere, botteling was). Ik ben niet verbaasd.
Behoudens dan over het feit dat zo weinig mensen dit spul kennen. Ik schafte me
meteen ook een fles 1973 en 1970 aan (de respectievelijke geboortejaren van Dearly Beloved en ondergetekende). Dat
wordt (betaalbaar) smullen.

Geproefd door Mark Dermul op 21-06-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).

Distilleerderij: Gélas
Regio: Frankrijk
Fles: Bas Armagnac Gélas 25 Ans d’Age
Kleur: brons
ABV: 40%

Elegant

Maison Gélas bestaat al sinds 1865. Toen
Guillaume Gélas, een gerenommeerd kuiper, zijn zoon Baptiste inwijdde in de
kunst van het distilleren van Armagnac, richtte Baptiste het huis op, dat
vandaag de dag nog steeds in handen is van dezelfde familie, met vandaag de dag
de vierde generatie – in de persoon van de in 1960 geboren Philippe Gélas – aan
het hoofd. Ik proef met veel goesting hun Bas Armagnac van 25 jaar oud, met
dank aan Benny Vandenberghe voor het sample.

Hij lijkt sterk op de 18-jarige, maar
onderscheidt zich door het feit dat de abrikozen eerder van de versuikerde
variant zijn (gekonfijt), de honing donkerder en de rozijnen talrijker. Een
toefje zoethout verschijnt, terwijl geroosterde noten om de hoek komen piepen.
Leder met een hint van koffie en zelfs – weliswaar heel zachtjes en het is even
zoeken – een streepje woodsmoke. Uitermate elegant.

Op smaak is hij erg zoet, licht pikant (denk
peper, zelfs chili) en zacht drogend. Maraschino kersen, notenlikeur, abrikozen
eau-de-vie. Hij is volwassener, zeg maar. Meer diepgang en meer gelaagdheid.
Bij de eerste slok verrassend krachtig, maar vanaf de tweede nestelt hij zich
zachtjes op je tong en wordt hij zelfs betrekkelijk subtiel. Het florale doet
me in dit geval denken aan parma violets, maar dan besprenkeld met een
druppeltje rancio.

Verrassend genoeg krijgt hij in de middellange
finish een frisse opstoot van appelsien, wat me de wenkbrauwen – op een
positief verraste manier – doet fronsen.

’t Is als een mooie, jonge vrouw. Op 18 ziet ze
er fris en monter uit – het mooiste meisje van de klas – maar op 25 is het een
prachtige dame geworden. Je telt hier net geen 80 EUR voor neer. Met plezier.

Geproefd door Mark Dermul op 20-06-2018
(om snel andere tasting notes te vinden, surf naar www.whivie.be).