WhivieBlog

Een distillery exclusive heeft altijd wel een streepje voor bij mij. Immers, als hij enkel en alleen op de distilleerderij verkrijgbaar is, dan moet het toch een bijzonder malt zijn, niet? Van deze Tobermory werden slechts 990 flessen afgevuld, nadat hij 17 jaar had gerijpt. De laatste maanden bracht hij door op een Madeira vat. Dat is een versterkte wijn van het gelijknamige Portugese eiland voor de Afrikaanse kust.

De onafhankelijke bottelaar Wilson & Morgan bottelde dit second fill oloroso sherry butt #5043 zo’n 6 jaar geleden. Ik zet hem met veel plezier tegenover zustervat #5013 dat dit jaar werd afgevuld door The Whisky Mercenary & Kintra. Deze laatste rijpte vijf jaar langer, maar het alcoholpercentage is nagenoeg gelijk.

Casqueteers is een gezelschap whiskyliefhebbers die met de regelmaat van de klok een vat aanschaffen waar je op kan inschrijven (zo heb ik zelf ook een paar deeltjes op mijn naam staan en wacht ik geduldig op botteling). Onlangs hebben ze een single cask Ledaig uit 1993 gebotteld, wat hem de mooie leeftijd van 26 jaar geeft. Vat#243 werd te slapen gelegd op 5 maart 1993 en gebotteld op 10 september 2019.

Ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat Rosebank voor velen in de top vijf van gesloten distilleerderijen staat. Deze King of the Lowlands sloot de deur in 1993 en het zag er lang naar uit dat ze nooit zou heropenen. Totdat Ian MacLeod in 2017 aankondigde dat ze de distilleerderij zouden heropenen. De werken zijn ondertussen volop aan de gang en in de aanloop van de heropening lanceren ze af en toe wat van de oude stocks die ze van Diageo overgenomen hebben. Deze rijpte maar liefst 30 jaar en wordt toepasselijk Release One genoemd.

Zolang de pandemie ons in de ban houdt, zal ik online whisky tastings blijven organiseren. Mijn zogenaamde WhisQy Masterclasses. WhisQy met de Q van Quarantaine, natuurlijk. Ze kennen veel bijval, wat me blij maakt, want op die manier kunnen we dan toch nog samen het glas heffen. Op de zesde editie van WhisQy presenteerde ik een line-up van Talisker en deze Distillery Exclusive uit 2017 stond daar ook tussen. Er werden 6.000 flessen van dit goedje op de markt gebracht en het label verklapt ons nog hetvolgende: ‘First matured in refill oak casks, then specially charred American Oak hogsheads, before finally maturing in old European Oak puncheons’.

Amper drie maand geleden proefde ik nog de Distillers Edition van 2007, gebotteld in 2017. Maar onlangs presenteerde ik deze versie uit 2009, gebotteld in 2019, in mijn eigen online tasting WhisQy (Whisky in Quarantaine) Editie #5: ‘Talisker Treats’. Zoals steeds wordt de Talisker Distillers Edition dubbel gerijpt op Amoroso sherryvaten.

De whiskyclub van het jaar 2020, McShelfie, bottelde – samen met een hele resem collega’s, waaronder de Bonding Dram waar ik mijn flessen kocht – deze 10-jarige Ballechin die op een sherryvat gerijpt heeft. En inderdaad, het is wederom zo’n geweldige geturfde en gesherriede malt van de Edradour distillery.

Een octaaf is een kleiner type vat dat de spirit de mogelijkheid geeft om meer contact met het hout te hebben en dus sneller te rijpen. Deze Caol Ila uit 2007 had het genoegen een vat van sherry wood te kussen en werd op vatsterkte op de markt gebracht. Hij werd gebotteld door Duncan Taylor in hun bekende reeks The Octave, exclusief voor de Belgische shop Wine4You.

Peat’s Beast is niet bepaald de meest bekende whisky op de markt, maar toch is hij best interessant. Het is immers een Islay single malt, weliswaar van een niet nader genoemde distilleerderij. De Peat’s Beast 25 Year Old is een gelimiteerde editie. Mocht ik een gokje mogen wagen, zou ik durven zeggen dat het een Bowmore is. Maar geloof me niet op mijn woord.

Wederom een eerste release van een nieuwe distilleerderij, altijd iets om naar uit te kijken. In dit geval een Ardnamurchan en zij hebben wel degelijk gewacht tot hun whisky vijf jaar oud was. Deze is een vatting van 53 vaten: 65% voormalige bourbonvaten en 35% oloroso en PX sherry vaten.

Dankzij mijn gabber Manny kon ik deze onafhankelijke Mortlach van Morrison & Mackay proeven uit hun Carn Mor Strictly Limited serie. Het is vatting van twee zeer actieve sherryvaten geweest, die samen zo’n 700 flessen opleverde, weliswaar op 47.5%, wat volgens mij geen vatsterkte is. Het was geen liefde op het eerste gezicht, maar langzaam maar zeker begon ik de malt wel te appreciëren.

Ah… een golden oldie uit de Rare Malts Collection, ondertussen al langer op fles dan hij in het vat heeft doorgebracht. Gestookt in 1978 en na 20 jaar gebotteld met nog steeds 62.2% ABV. Vandaag de dag is deze fles niet meer te vinden – of onbetaalbaar geworden – maar ik kon hem te pakken krijgen en schonk hem als afsluiter tijdens mijn online masterclass in oktober.

Laten we de klassieke Mortlach 16 Year Old uit de befaamde Fauna & Flora reeks eens head-to-head zetten tegen de hedendaagse 16 Year Old Distiller’s Dram. Dat moet wel een feestje worden, toch?

Oorspronkelijk was de 14-jarige Alexander’s Way – genoemd naar het ingewikkelde distillatieproces van 2.81x waar een kat haar jongen niet in terugvindt, maar wel zorgt voor de typische umami spirit – enkel verkrijgbaar als travel retail exclusive, maar vandaag de dag gelukkig makkelijk verkrijgbaar.

Enkele jaren geleden lanceerde Glenfiddich de zogenaamde Age of Discovery Series met drie releases van een 19-jarige Glenfiddich gefinished op een speciaal type vat: Madeira, bourbon en rode wijn. Die op Madeira kon me echt wel bekoren!

De Classic Cut reeks van Macallan werd in 2017 gelanceerd en zou je als een hommage aan de Macallan van weleer kunnen zien – vóór de lancering van de Fine Oak waarbij voor het eerst bourbonvaten gebruikt werden. Het is een jaarlijkse limited release van Macallan die uitsluitend op sherryvaten rijpte – sherry seasoned cask, ter verduidelijking – en bovendien op vatsterkte wordt gebotteld. De editie van 2019 die nu in mijn glas zit, heeft een ABV van 52.9%.

In de nieuwe Triple Cask Matured reeks van Macallan is dit het paradepaardje met zijn 18 jaar rijping op drie types vaten: Amerikaans eiken en Europees eiken sherry seasoned casks en Amerikaanse bourbonvaten. Net als de 15-jarige expressie, is ook deze versneden naar 43%. Mijn fles werd in 2018 op de markt gebracht.

Nc’nean is een nieuwe distilleerderij, die natuur hoog in het vaandel draagt. Ze verbouwt de gerst dan ook volledig organisch en gebruikt voor de productie enkel hernieuwbare energie. Zelfs de verpakking, zowel fles als koker, zijn van gerecycleerd materiaal. In 2020 werd dan de eerste release ‘Ainnir’ op vatsterkte gelanceerd (1320 flessen), onmiddellijk gevolgd door deze algemene – weliswaar versneden – eerste batch, die ondertussen al volledig uitverkocht is. Het is een vatting van 14 vaten, 65% STR rode wijnvaten en 35% voormalige bourbonvaten.

In mei vorig jaar proefde ik mijn beste – maar helaas ook duurste – Port Ellen ooit. Het was de 39-jarige The Spirit Safe, gebotteld in 2018. Deze tweede editie in de Untold Stories – 9 Rogue Casks – is zo mogelijks nog meer gelimiteerd, want slechts 1380 flessen wereldwijd. De fles werd tijdens (het virtuele) Feil Ile 2020 voorgesteld en is een vatting van 9 vaten waarvan men vond dat ze ongewone karakteristieken vertoonden die afweken van het typische Port Ellen distilleerderijkarakter. Bijgevolg lustten de blenders er destijds geen pap van. Maar wat een elegante dame. Nee, een diva!

Mijn vriend Joseph uit Taiwan, sterkhouder van de Connosseur Society aldaar, selecteert met de regelmaat van de klok single casks. Dit is er eentje dat hij uit de stallen van Ian MacLeod selecteerde: een jonge Dalmore uit 2009 die in 2018 werd gebotteld op vatsterkte. Prachtig label, trouwens. En van het ruglabel kan ik de helft niet lezen, want dat is Chinees – letterlijk. Deze video werd opgenomen in het antieke Romeinse amfitheater van Orange, Frankrijk.